Syzyfowe prace

Serial powstał na podstawie powieści Stefana Żeromskiego pod tym samym tytułem. Opowiada o dzieciństwie i młodości Michała Borowicza, syna zubożałych szlachciców, który wychowany w duchu patriotycznym, zmaga się z rusyfikacją w szkole. W serialu, a także w wersji kinowej filmu, wykorzystano Łódź, Zgierz, Pabianice, Piotrków oraz Ldzań. W tym ostatnim, w młynie odbywały się tajne patriotyczne spotkania młodzieży, gdzie dyskutowano o polskiej historii. Z kolei wnętrza pabianickiego II Liceum Ogólnokształcącego wykorzystano do realizacji zdjęć z kieleckiego gimnazjum. Tutaj uczęszcza Borowicz (Łukasz Garlicki). Piotrkowska Starówka przeobraziła się w kieleckie ulice z XIX w. Tutaj Borowicz stoi pod kamienicą Biruty (Alicja Bachleda-Curuś), tu odwiedza kolegę podejrzanego o zdradę. W filmie wykorzystano również wnętrza piotrkowskiej cerkwi - podczas nabożeństwa chłopak zwraca na siebie uwagę Biruty. Z kolei w Zgierzu wykorzystano zabudowę dzisiejszego Miasta Tkaczy przy ul. Narutowicza. Tu matka przywozi na stancję u pani Przepiórkowskiej młodego Michała (Marcin Wołek). Wśród łódzkich plenerów wymienić należy klasztor oo. Franciszkanów w Łagiewnikach - front budynku przeobraził się w elewację gimnazjum kieleckiego. Z zewnątrz w filmie widoczna jest również cerkiew św. Aleksandra Newskiego (wnętrze to już piotrkowska cerkiew). Jedna z ostatnich scen toczy się w parku im. Poniatowskiego - tu Marcin Borowicz próbuje się utopić po zawodzie miłosnym. Więcej o serialu tutaj.

Więcej o serialu tutaj.