Popioły

Reżyseria: Wajda Andrzej

Rok: 1965

Lokacje: Inowłódz, Nieborów, Wolbórz

Ekranizacja powieści Stefana Żeromskiego, będąca jedną z pierwszych polskich superprodukcji. Olbrzymi budżet, długi czas realizacji, batalistyczne sceny pełne rozmachu. Akcja filmu toczy się podczas wojen napoleońskich, główny bohater Rafał Olbromski (Daniel Olbrychski) szukając swojego miejsca zaciąga się do armii cesarza. Historia rzuca go w różne miejsca, nawet gdy wraca do rodzinnego majątku nie pozwala mu długo cieszyć się spokojem. Część zdjęć do filmu powstała na terenie województwa łódzkiego. Gdy Olbromski wspólnie z przyjacielem, Krzysztofem Cedro, próbuje przeprawić się przez zamarzniętą graniczną rzekę, przekraczają Pilicę w Inowłodzu. Gdy jadą konno i zatrzymują się przy szubienicy, w tle widoczna jest sylwetka kościoła św. Idziego w Inowłodzu. Scena bitwy pod Raszynem realizowana była w Walewicach (wzięły w niej udział oczywiście miejscowe konie), tu również miała być nagrywana scena wymarszu wojsk napoleońskich na Moskwę ale przeniesiono wówczas plan do Wyszogrodu nad Wisłę. Szarża ułanów pod Samosierrą powstała z kolei w Bogusławicach - specjalnie na potrzeby filmu wylano półkilometrowy odcinek asfaltu aby auto z kamerą mogło jechać bez przeszkód i nagrać pędzące konie z odpowiedniej perspektywy. W pałacu w Nieborowie powstały ujęcia z wnętrz rezydencji księcia Gintułta, a także z warszawskiego Pałacu pod Blachą. Więcej o filmie tutaj.