Pan Wołodyjowski

Reżyseria: Hoffman Jerzy

Rok: 1969

Lokacje: Łódź – Wytwórnia Filmów Fabularnych, Sulejów, Wolbórz

Film jest adaptacją powieści Henryka Sienkiewicza o tym samym tytule. Jest rok 1668. Główny bohater Michał Wołodyjowski (Tadeusz Łomnicki) wstępuje do klasztoru kamedułów. Fortelem wyprowadzony z klasztoru przez przyjaciela – Zagłobę, dołącza do rycerstwa zbieranego pod wodzą hetmana Jana Sobieskiego, by bronić wschodnich granic kraju przed ekspansją tatarską. Punkt kulminacyjny to obrona Kamieńca Podolskiego i bitwa pod Chocimiem w 1673 roku. W filmie nie zabrakło także wątku miłosnego – Wołodyjowski poznaje Barbarę Jeziorkowską, która zostaje jego żoną. Filmowe Dzikie Pola to przede wszystkim Bieszczady, twierdza w Kamieńcu Podolskim to zamek w Chęcinach. Natomiast łódzkie akcenty filmu to kościół w Krzemienicy (pow. tomaszowski), którego wnętrza wykorzystano w scenie mszy i przysięgi Wołodyjowskiego i Ketlinga (Jan Nowicki) w katedrze w Kamieńcu Podolskim. Barokowe wnętrze idealnie nadawało się na realizację filmu. Natomiast na polach w pobliżu Wolborza realizowane były ujęcia do sceny bitwy pod Chocimiem, wieńczącej cały film. Miejsce to wybrane zostało przede wszystkim ze względu na bliskość Stada Ogierów w Bogusławicach. Tutejsze konie oczywiście „zagrały” w filmie. Inny plener filmu to park w podłódzkim Klęku. Tutaj zbudowana została atrapa dworu, siedziby pani stolnikowej gdzie trafiają Wołodyjowski i Ketling. Więcej o filmie można przeczytać tutaj.