Vabank

Debiut filmowy Juliusza Machulskiego w wielkim stylu. Komedia sensacyjna w stylu retro, która weszła do klasyki polskiego kina. Henryk Kwinto (Jan Machulski), pierwszy kasiarz drugiej Rzeczpospolitej wychodzi z więzienia. Wkrótce okazuje się że ma rachunki do wyrównania ze swoim dawnym przyjacielem i wspólnikiem Kramerem (Leonard Pietraszak)… Film w większości nakręcony został w Łodzi - dawne mieszkanie Kwinty, gdzie odwiedza żonę to kamienica przy ul. P.O.W. 26. Tu czekają na niego szopenfeldziarze i po sterroryzowaniu wywożą go do lasu, czyli do łódzkiego Arturówka. Występ cyrkowców, podczas którego dochodzi do śmierci Tadeusza, przyjaciela Kwinty, miał miejsce na ul. Piramowicza 6. Kwinto odwiedza grób przyjaciela na cmentarzu - znajduje się on na części katolickiej cmentarza przy ul. Ogrodowej. Mieszkanie Natalii (Elżbieta Zającówna) mieści się przy ul. Narutowicza 91, tu zastawiona zostaje pułapka na Kramera. Opracowywanie planu napadu na bank ma miejsce we wnętrzu fotoplastykonu prowadzonego przez Duńczyka (Witold Pyrkosz) - urządzenie dzisiaj eksponowane w Muzeum Kinematografii wówczas znajdowało się w Muzeum Miasta Łodzi przy ul. Ogrodowej 15. W finale Kwinto pokazuje Kramerowi “ucho od śledzia” - ma to miejsce przed wejściem do budynku Sądu Okręgowego przy pl. Dąbrowskiego. Ważnym plenerem w filmie jest również Piotrków Trybunalski. Napad szopenfeldziarzy na zakład jubilerski miał miejsce w lokalu przy ul. Sieradzkiej (dzisiejsze Biuro Wystaw Artystycznych). Tu również znajdował się Dom Bankowy Kramera (z zewnątrz) - to budynek narożny przy zbiegu ul. Sieradzkiej i pl. Kościuszki. W filmie wykorzystano również Łęczycę. To z miejscowego więzienia na początku filmu wychodzi Kwinto, tu wskakuje do dorożki uciekając przed ścigającymi go szopenfeldziarzami. Więcej o filmie tutaj.