Łęczyca
Łęczyca pojawia się w kilku filmach, przy czym niemal zawsze jest to tylko jeden obiekt: dawne więzienie. Zakład karny w zabytkowym budynku poklasztornym został zamknięty w 2006 r. Dziś, mimo upływu niemal 20 lat, obiekt pozostaje nieużytkowany i wygląda niemal tak samo jak w czasach “więziennych”. Jest niemal gotowym planem zdjęciowym dla ujęć realizowanych w więzieniach, zwłaszcza tych których akcja toczy się przed kilkudziesięcu laty. W ten sposób wnętrze więzienia pojawiło się w “Papuszy”, “Paradoksie”, “Gicie”, “Ludziach i bogach”, czy “Marusarzu. Tatrzańskim orle”. Wszystkie te filmy realizowane były w ciągu ostatnich kilkunastu lat, gdy filmowcy mogli bez ograniczeń korzystać z tej przestrzeni. Warto jednak pamiętać że obiekt swój debiut zaliczył znacznie wcześniej - to z tego więzienia wychodzi Kwinto (Jan Machulski), tu czekają na niego szopenfeldziarze. Na początku lat 80. XX w. nie było możliwości skorzystania z wnętrz tego więzienia, bohatera widać tylko wychodzącego przez główną bramę przy ul. Pocztowej. Ujęcia z wnętrza więzienia były realizowane w Łodzi. Poza filmami “więziennymi” w filmie (a konkretnie w serialu “Rycerze i rabusie”) wykorzystano też łęczycki zamek. Zdjęcia realizowano we wnętrzach Domu Starego stojącego na dziedzińcu. Na tle wymienionych filmów wyróżnia się obraz “Sceny dziecięce z życia prowincji”. Łęczyca wcieliła się w tytułową prowincję - niewielkie miasteczko Frykowo. Miasto oglądamy oczami młodego idealisty Juliana (Dariusz Siatkowski), w kadrze uwieczniony został rynek z ratuszem (to z jego okien rynek obserwuje burmistrz - w tej roli Jerzy Trela). Wykorzystano również stację Łęczyca Wąskotorowa - to tutaj do pociągu jadącego do Warszawy wsiada Julian. Dziś niestety budynek stacji znajduje się w ruinie.
Tytuły filmów
- Vabank, reż. Juliusz Machulski (1981)
- Rycerze i rabusie, reż. Tadeusz Junak (1984)
- Sceny dziecięce z życia prowincji, reż. Tomasz Zygadło (1985)
- Papusza, reż. Andrzej Krauze, Joanna Kos-Krauze (2012)
- Paradoks, reż. Greg Zgliński, Igor Brejdygant, Borys Lankosz (2012)
- Git, reż. Kamil Szymański (2015)
- Ludzie i bogowie, reż. Bodo Kox (2020)
- Marusarz. Tatrzański orzeł, reż. Marek Bukowski (2022)
Informacja krajoznawcza
Łęczyca w przeszłości należała do najważniejszych grodów w kraju. Świadectwem tego jest monumenalna kolegiata w Tumie (największy romański budynek w Polsce) - średniowieczny gród łęczycki znajdował się ok. 1,5 kilometra na wschód od dzisiejszego centrum miasta. Można się o tym przekonać odwiedzając kolegiatę, ale także (sięgając w jeszcze dawniejszą przeszłość) grodzisko, odnowione w ostatnich latach i udostępnione turystom. W dzisiejszej Łęczycy trzeba oczywiście odwiedzić zamek z czasów Kazimierza Wielkiego, pospacerować po rynku, czy zajrzeć do kościoła farnego pw. św. Andrzeja. Można także udać się na spacer szlakiem przeszłości górniczej Łęczycy - do dziś w krajobrazie miasta wyróżnia się wieża szybowa, zachowały się tu również dwie hałdy pogórnicze, a śladem przeszłości jest również klub sportowy Górnik oraz kino o tej samej nazwie.